• VVO in ’t Diamant. 60-jarig jubileum

    Het diamanten jubileumjaar 1961 ging uiteraard niet ongemerkt voorbij. Ook nu werd een Jubileumcommissie ingesteld, ditmaal onder voorzitterschap van Marinus Loevet. De opdracht was tweeledig: 1. Het uitbrengen van een jubileumuitgave van De VVO’er, en 2. Het samenstellen van een spetterend feestprogramma. In deze Kroniek aandacht voor die speciale jubileumuitgave van De VVO’er.

  • Vlnr: de heren Meijrink, Kluit, Rohde, Kersten (secretaris), Loevet (voorzitter), Hagen (penningmeester), Ome Jan Koens (erevoorzitter), Witte (secretaris) en De Winter sr.
  • Een bloemlezing uit de jubileumuitgave van het clubblad ‘VVO in ’t Diamant’. Bijdragen waarin, begrijpelijkerwijs, het taalgebruik en de tijdgeest van de jaren vijftig (wederopbouw!) doorklinkt. Het gaat over ‘clubtrouw, kameraadschap, saamhorigheidsgevoel’, over het ‘bevorderen van het geestelijk en lichamelijk welzijn’,

  • over het ‘bieden van de gelegenheid tot oefening van het lichaam, tot recreatie en nuttige vrije-tijdsbesteding’, over de ‘verbinding met de club die zovelen onzer, het leven inhoud geeft’, en natuurlijk komt het begrip ‘vriendenclub’ heel vaak terug.

    Naast het verhaal van een jeugdherinnering uit de beginperiode van VVO, zijn het bijdragen van de voorzitter van de KNVB, de burgemeesters van Rheden en Rozendaal, van een erevoorzitter, een erelid en de voorzitter van VVO.

    A.L.M. Schroder, voorzitter KNVB:

    “… Wij kunnen onze sport zien als amusement, maar wanneer het uitsluitend amusement zou zijn geweest, zou de beweging nooit zo groot geworden zijn. Het is voornamelijk het aandeel dat onze sportbeweging heeft gehad in de opvoeding van de jongeren, die allen de kracht en de ambitie geven om door te gaan…”

  • “… Is de sportbeoefening door alle tijden van groot belang geweest voor de training van lichaam en geest, in deze tijd, die in zo versterkte mate behoefte heeft aan teamgeest, kameraadscghap en saamhorigheidsgevoel, is zij onmisbaar.

  • Voor de wijze waarop VVO deze deugden bij haar leden aankweekt en waardoor zij zich ook een bijzondere plaats in de sportwereld heeft weten te veroveren, heb ik grote lof…”   (Burgemeester van Rheden mr. J.P.Drost)

  • “… VVO is altijd een vereniging geweest met een eigen sfeer, een VVO-geest, die alle leden, van jong tot oud, heeft bezield gedurende de lange jaren van haar bestaan. Zorg er voor dat de goede VVO-geest steeds bewaard blijft,

  •  speel met grote animo voor onze club en mocht een beroep op jullie gedaan mogen worden op één of andere functie, stel je dan gaarne beschikbaar…”    (H. Matzer erevoorzitter)

  • “… Gaarne bied ik namens de gemeente Rozendaal gelukwensen aan en spreek de hoop uit dat dit jubileum niet alleen een mijlpaal in het bestaan is,

  • maar tevens het begin van een tijdperk waarin VVO in toenemende mate werkzaam zal zijn op het gebied van de jeugdvorming en het aankweken van een sportieve geest, overeenkomstig de hoge principes van de OLYMPUS, waaraan haar naam is gewijd…”     Burgemeester van Rozendaal D.M.M. van d’Hangest d’Yvoy)

  • “… Wanneer ons schip ‘De VVO’er’ soms wel eens in de branding dreigde te geraken, werd haar steven resoluut tegen het getij gekeerd, denkende en handelende naar het “Ende despereert nimmer”, vrij vertaald: “Nimmer Versagen”. Ik mag met gevoelens van vreugde en trots constateren dat wij nimmer versaagd hebben. Wat een kostbare herinnering draag ik nu mee, van onschatbare waarde voor het persoonlijk leven.

  •  Ik ben dankbaar mij altijd door zoveel goede vrienden omringd te weten die voor mij VVO sfeer en inhoud hebben gegeven. “Trouw en Dienen”. Beide zijn nog steeds onafscheidelijk aan elkaar verbonden, want wanneer Trouw blijkt is Dienen een vanzelfsprekende taak, ook al zal men hier soms een persoonlijk offer voor moeten brengen. De vreugde zal er des te meer beleefd worden…”    (Erelid en oud-voorzzitter J.A.H.G. Koens)

  • “… Mijn eerste herineringen aan VVO spelen zich af rond 1907 op het veldje aan de Genestetlaan tegenover het huis van de heer Schram senior, waar de voetballen werden bewaard en opgepompt. Vader Schram was niet alleen de vader van Foppe, maar ook van VVO. Het veld was hellend en omgeven door vruchtbomen, waarvan op bepaalde tijden wel eens appeltjes nederdaalden. Het was te klein voor competitievoetbal. De wedstrijden werden gespeeld op de Essop, een weiland achter Biljoen. Daar speelde ik mijn eerste wedstrijd in 1908 tegen La Vitesse uit Doesburg. Allemaal grote kerels. Verkleedruimte was op de hooizolder in de boerderij van Joosten. Iedere woensdag en zaterdagmiddag speelden wij, meest HBS-scholieren, van 2 tot 5 uur. Er werd steeds een partij gespeeld. Twee mochten kiezen. Training bestond niet. Aan theorie werd niet gedaan. Ook na schooltijd vaak nog even de Daalhuizerweg op en een uurtje goal schieten. Op dit terrein werd ook jaarlijks een gecostumeerde wedstrijd gehouden. In die jaren was VVO alles voor ons. ‘s Winters voetballen, ’s zomers gezamenlijk zwemmen in de IJssel en met Hemelvaartsdag gezamenlijk dauwtrappen naar de Imbosch, waar pannenkoeken gegeten werden.

    Ik wil u laten zien welke grote rol voetbalclub VVO in mijn schooljaren heeft gespeeld.

  • Ga verder als ware amateurs met liefde voor uw sport, dan zal VVO ook bij het 100 -jarig bestaan een krachtige vriendenclub zijn. Moge VVO bloeien en groeien tot in lengte van dagen.”    (Dr. Ad van der Willigen, oud-speler, huisarts te Velp)

  • “… Ik heb onze vereniging in de loop der jaren zien groeien. Waarop ik met trots en voldoening terug zie, wetende dat ons aller werk niet tevergeefs is geweest. Gezamenlijk zullen we nu en in de toekomst er voor moeten werken, dat onze club haar vooraanstaande plaats in het Velpse sport-en voetballeven zal weten te handhaven en te versterken. Verheugd zien wij terug op 60 jaar VVO.

  • Eerbiedig stilstaand in onze gedachte en onze geest bij zovelen onzer, ons in deze jaren zijn ontvallen. Voornemende VVO in hun geest te blijven leiden, want zij immers hebben een onuitwisbare stempel gedrukt op het cachet onze vereniging. Want hun clubliefde en clubtrouw wensen wij in het bijzonder overgebracht te zien in de harten van zovele jonge VVO-leden, in onze vriendenclub, waar sport en vriendschap samen gaan, uit te leven in gezonde in- en ontspanning ter bevordering van de geestelijk en lichamelijk welzijn. Dan zal VVO de club blijven Van Voetbalvreugde Overvloeiende. ‘Three Cheers op ons oude Olympia’’   (Jan Veenendaal, voorzitter VVO)

  • Een bijzondere onderscheiding viel VVO bij het 60-jarig bestaan ten deel. De Velpse Voetbal- en Athletiek club ‘Olympia’ kreeg de Koninlijke Erkenning. Getekend door koningin Juliana op Soestdijk op 25 februari 1961. Het vervulde iedere rechtgeaarde VVO’er met dankbaarheid en trots.

  • VVO - Koninklijke Erkenning