• Een dubbele motivatie voor deze wedstrijd, want de ontmoeting met de Ugchelse mannen in het najaar was frustrerend omdat ons team eigenlijk het beste van het voetbalspel liet zien maar zich niet beloonde en met een 3-1 verlies naar Velp werd gestuurd. VVO is dus zeer gebrand op een revanche. Verder speelt natuurlijk de kans op een periodetitel en daarvoor moet er het liefst gewonnen worden.

    De wedstrijd begint wat rommelig en er is aan beide zijden veel balverlies op het middenveld.

    Ramons schot vanaf randje 16 meter was verrassend gevaarlijk, de bal stuitte net iets op waardoor Ramon met een volley vol kon uithalen en de bal 5 cm onder de lat plaatste, de uitstekende aanvoerder/doelman wist het schot echter net boven de lat te duwen. Rotjong! … maar eerlijk: een  mooie redding. De wedstrijd is begonnen….

  • Opvallend is dat  de vorm van Marco  terugkomt na zijn  lange blessureperiode en dat hij zich na 10 minuten al kon onderscheiden met een simpele voetbeweging. Zijn maatje Ramon stoomt vanuit de eigen helft op aan de rechterzijde van het veld  en speelt Marco strak in. Deze ziet de snelheid van Ramon en speelt het leer meteen door, met buitenkant voet,  zodat buitenspel wordt voorkomen en Ramon op snelheid de bal kan aannemen en doorsprint richting doel. De verdedigers van Albatros waren totaal verrast en konden alleen nog toezien hoe “Steen” de bal in de linkeronderhoek kon knallen, de doelman toucheerde nog wel maar kon het projectiel niet volledig keren, 1-0. De Pinkenberg juicht.

  • Er waren niet heel veel toeschouwers, maar wel spelers van het tweede en vierde elftal die, na de eigen wedstrijd, in de voorjaarszon van een versnapering genoten.

    Het restant van de 1e helft kan worden weggeschreven onder de noemer :

    Hoeveel kansen kun je als voetballer missen?! VVO creëerde de nodige 100%-kansen maar wist deze niet te verzilveren. Maar goed de kansen maken is toch verdienstelijk en getuigde van veel energie en wilskracht. Was het pech of onkunde, we houden het op het eerste….Gelukkig hebben we een doelman in vorm, want Stijn keert een schot van  de Albatros -9 op een Jan-van- Beveren-manier in de 40e minuut.

    De tweede helft was qua spelbeeld niet heel anders, de rood-witten uit Ugchelen bleken niet heel sterk in hun aanvalsopbouw maar hanteren de opportunistische lange bal. Voor Aaron en Thijs geen probleem.

  • Zo kunnen we uiteindelijk zien dat Boris de voorsprong verdubbelt in de 64e minuut. Hij was in de speeltijd hiervoor niet heel gelukkig in zijn dribbels en leek al zijn energie in dit schot te gooien vanaf randje 16 meter. Het prachtige geluid waarmee de bal tegen de onderkant van het metaal knalde werd gevolgd door een verlossend gejuich van alle vvo-ers. (Als deze bal boven de lat was beland had je hem in het openlucht theater moeten zoeken!!!).

  • Vijf minuten later scoort Marco na een assist van Ramon de 3-0, de wedstrijd is gelopen. De kans die Aaron nog op de lat kopt, uit een corner in de 91e minuut, is eigenlijk exemplarisch voor dit duel, het had  eigenlijk 8-1 moeten zijn…

    Tot slot: hulde voor alle invallers, de energie vanuit het elftal bleef overeind, met name Moos en Luuk vielen heel verdienstelijk in en we blijven in de race voor de 2e periodetitel.